Uzayda bir astronot ölürse ne olacağını hiç merak ettiniz mi? Orada yaşamayı bile hayal edebilirsiniz. Yerçekimi ve hava basıncının olmaması, vücudunuzun yüksek basınçlı ortama dayanmasını zorlaştırır. Hava basıncı olmadan, vücudunuz su ile şişer. Ayrıca, 15 saniye ile iki dakika arasında sınırlı bir yaşam süreniz olacaktır. Başka gezegenleri ziyaret etme ve uzayda yaşama hayalleriniz olabilir ama bunlar ne kadar gerçekçi?
Sorumluluk
Uzay uçuşu görevlerinin yürütülüp yürütülmeyeceğine ve nasıl yapılacağına karar verirken, Birleşik Devletler hükümeti risk yönetiminin birçok yönünden sorumludur. Bir uzay ajansı olarak NASA, astronot adaylarını seçmekten, kaynakları tahsis etmekten ve riskleri değerlendirmekten sorumludur. Ayrıca görevlerin fizibilitesini de belirlerler. Bununla birlikte, uzay uçuşu önemli sağlık riskleri ve kontrol edilemeyen değişkenler oluşturur. Uzayda insan yaşamı, esasen ciddi izolasyon, temel kaynakların eksikliği ve yüksek radyasyona maruz kalma ile doğal olmayan bir ortamdır.
Sorumluluk NASA’ya veya yaşayan mürettebata düşse de, göreve göre bir uzay yerleşim anlaşması yapılmalıdır. Uzay görevinin kendisi, mürettebat için güç, yiyecek ve radyasyondan korunma sağlamak için bir dizi planlama gerektirecektir. Bir uzlaşma anlaşması, astronotun ölümünden sonra cesediyle ne yapılacağı konusunu da ele alacaktır. Böyle travmatik bir olayın duygusal travmasını en aza indirebilecek süreçler geliştirmek, yaşayan mürettebatın sevilen birinin ölümüyle başa çıkmasına da yardımcı olacaktır.
Vücut İçin Düzenlemeler
Bir astronot uzayda ölürse, vücuduna ne yapılacak? Uzay aracının kullanımını yöneten uluslararası anlaşmalar, Dünya’ya geri getirilmeyen bedenler için geçerli olacak özel maddeler içermiyor. Bu, cisimlerin uzay istasyonunun etrafındaki yörüngeyi uzay istasyonunun kendisi ile aynı yörüngeyi takip edecekleri ve Dünya atmosferine girdiklerinde parçalanacakları anlamına gelir. Bu nedenle, gezegenler arası seyahat kasvetli bir mezarlık olabilir.
Neyse ki, NASA ve yeşil mezar şirketi Promessa, soruna çözümler üzerinde çalışıyor. Bir öneri Body Back olarak adlandırılır ve ceset için hava geçirmez bir uyku tulumu içerir, daha sonra dondurulur ve uzay aracına geri çekilir. Ceset daha sonra parçalanana kadar yoğun bir şekilde titreştirilir. İkinci bir alternatif, vücut son varış noktasına ulaşana kadar uzay aracının dışına 50 pound ince öğütülmüş insan vücudu tozunu asmaktır.
Ne yazık ki, uzay yolculuğu sırasında meydana gelen talihsiz durumlar için garantili çözümler yoktur. Astronotların bedenleri, ister mikrometeorit ister hatalı bir uzay giysisi olsun, her zaman tehlikededir. Uzayda bir insanı öldürmek için sadece on saniyelik bir vakuma maruz kalmak yeterlidir. Bir astronot kontamine olmasa bile, vücut muhtemelen uzay giysisinde ayrışacaktır ve NASA’nın vücudun eve dönüş yolculuğunda hayatta kalması için bir çözüm bulması gerekir.
Bir astronotun uzayda ölümü, medyanın ilgilenmesi zor bir konudur, ancak fizik yasaları çoğu zaman insanlığa baskın gelir. Bir insan uzayda ölürse, merhumun vücudu, birikmiş tüm vücut Mars’a acı verici bir yolculuk yapana kadar uzay aracının yörüngesini takip edecektir. Yolda ölüm risklerine rağmen, bu hala Mars’taki nihai varış yerinin dehşetinden çok uzak. SpaceX’ten Elon Musk, astronotları bu olasılığa hazırlanmaları konusunda açıkça uyardı.
Vücudun Uzayda Depolanması
Uzayda ölen bir astronotun veya mürettebat üyesinin cesedi hassas bir konudur. Çevredeki havanın bozulmasını ve kirlenmesini önlemek için serin ve gözden uzak tutulmalıdır. Ancak uzayda bir cesedi depolamak göründüğü kadar kolay değil ve bilim adamları bir çözüm buldular. Cesedin, bir ceset torbasının uzay çağı eşdeğeri olarak işlev gören bir Gore-Tex çantası içinde saklanmasını öneriyorlar. Bu, sevdiklerinizin düşmüş mürettebat üyelerinin kalıntılarını ziyaret etmelerine veya istenirse onları toprak için gübre olarak kullanmalarına izin verecektir.
NASA, uzayda ölen bir astronotun cesedini saklamak için özel planlar yayınlamamış olsa da, ISS’den yakın tarihli bir rapor, ISS’nin eğitim programının, cesetlerin uygun şekilde ele alınması da dahil olmak üzere, vücutların taşınması konusunda eğitimi içerdiğini gösterdi. Uzay istasyonunda astronotların cesetlerini saklamak için önceden hazırlanmış bir alan bulunmazken, ceset basınçlı uzay giysisi içinde tutulabilir. Bu, ayrışmayı engellemeyecek, ancak gaz çıkışına maruz kalmayı sınırlayacaktır. Ayrıca kargo bölümü gibi istasyonun en soğuk bölümünde de depolanacaktı. Benzer şekilde, denizaltılarda, ölü denizciler korunmak için torpidoların yakınında tutulur.
Uzayda ölüm yaygın bir konu olmasına rağmen, ölen bir astronotun cesedinin saklanması için net bir plan benimsenmemiştir. Uluslararası uzay hukuku, tek tek ülkelerin vatandaşlarının güvenliğini sağlama görevi olduğunu belirtir. Bir uzay turisti uzayda ölürse, şirketin başı belaya girebilir ve özen yükümlülüğünü ihlal ettiği için soruşturulabilir. Mürettebat daha sonra, genellikle son derece özel bir mesele olan cesetle ne yapacağını bulmak zorunda kalacaktı.
NASA’nın astronotların nasıl gömülmesi gerektiğine dair resmi bir yönergesi olmasa da, bazı araştırmacılar ölü bir astronotun cesedini işlemek için yenilikçi yöntemler geliştirdiler. Cenazeye ek olarak, astronotlar, zanaatları inene kadar dondurularak kurutulabilir. Prosedür, Dünya’da yapılandan çok daha farklı olurdu, çünkü uzay vücudu buzla kaplayacaktı ve alevler basınçlı oksijenli ortamlarla uyumlu olmayacaktı.
Yaşayan Mürettebat Üyelerinin Sorumluluğu
Uzayda bir astronot öldürülürse, onun ölümünün sorumluluğunu kim üstlenir? Cenaze masraflarından kim sorumlu? Canlı mürettebat astronotlara söylemeli mi? Eski bir astronot ve NASA uçuş direktörü olan Wolpe, astronotların son sözlerini ailelerine ve arkadaşlarına söyleyebilmeleri için yaklaşan ölümlerinden haberdar edilmesi gerektiğini düşünüyor. Ancak bu her zaman mümkün değildir. Bazı astronotlar, yaklaşan ölümleri hakkında herhangi bir uyarı almazlar.
Bir astronotun uzayda ölmesi durumunda yaşayan mürettebat üyelerinin sorumluluğu net değildir. Astronotlar sivil memur olarak kabul edilirken, görev kurallarına uymaları gerekmektedir. Kişisel güvenlikleri çok önemli olsa da, bir astronotun yaşayan mürettebat üyelerinin sorumluluğu, görev öncelikleri tarafından genellikle ağır basar. Örneğin, bir astronotun cesedini Mars’ta kompost olarak kullanmak veya yaklaşan bir felaketi görev kontrolüne bildirmek gerekli olabilir.
2003 Columbia kazası bunun en iyi örneğiydi. Mürettebat modülü, atmosfere yeniden girdikten sonra parçalandı ve astronotlar aniden kamçılandı. Mürettebat kabinindeki hatalı kısıtlamalar onları korumadı. Mürettebat kabini daha iyi donanıma sahip olsa bile hayatta kalamazlardı. Sonuç olarak, Columbia astronotlarının mürettebat modüllerinin dağılmasından kurtulma şansı yoktu.
Uluslararası Uzay İstasyonunda uçanlar gibi ticari astronotlar, astronotlarla aynı kurallara tabidir. Aslında NASA, ticari astronotların insan uzay uçuş güvenliğinde değerli yardım sağlamasını gerektirir. FAA ayrıca gemideki diğer mürettebat üyelerinin güvenliğini sağlamak için ticari astronotları yeniden sınıflandırdı. Astronotların çalışma koşulları son derece stresli ve zorludur ve mahremiyet eksikliği onları çatışmalara karşı savunmasız hale getirir.
Yorum Yok